Sylwia wysunęła się naprzód i odciągnęła Chloe na bok.

wysoki, przenikliwy dźwięk.
- Może wolicie coś innego? Mnie tam wszystko jedno.
Wolno, z namysłem, Flic postawiła puszkę coli na podłodze.
Imogen rzeczywiście wciąż spała. Flic zdawała sobie sprawę, że
- To znaczy?
Nic się nie da zrobić.
za rękę, podeszła z nim do Matthew.
mówiący z lekką domieszką czegoś północnego, wprawiał go w całkowite
— To niemożliwe! Zupełnie... zupełnie... niemożliwe!
wzdrygnęła. - A potem to już tylko chciała go z siebie zepchnąć.
któremu podobno wysłał mały kosz delikatesowy od Fortnuma &
Tak jak John nie oparł się Louise. Co takiego było w kobietach pokroju Louise i Cateriny, że mężczyźni tak do nich lgnęli?
Ethan. Zostawił wiadomość: chyba bierze go grypa, więc zaraz się
wychodzące na morze, była urzeczona widokiem, który się

– Nie mam pojęcia, ale to... to niemożliwe... ona... ona nie żyje. Ty sam ją... – Podniosła
– Jasne.
207
Będzie musiał z tym żyć.
– A może cię zawiozę? – zaproponowała przyjaciółka. W pierwszej chwili Sherry wydało
owijam się nim.
Lorraine.
Odpowiedział jej głuchy, zmysłowy śmiech. Jennifer. Pierwsza miłość Bentza.
I tak miał przed sobą dwa dni wolnego, zresztą należał mu się jeszcze zaległy urlop. Nie
– Hm. – Zawahał się, jakby w myśli analizował jej słowa.
przeciwny pas. Dodała gazu i minęła klatki, w których cisnęły się nieszczęsne ptaki, gubiąc po drodze pióra. Gdy zrównała się z kabiną ciężarówki, kierowca, wieśniak z kurzej farmy, uśmiechnął się do niej szeroko i zatrąbił, próbując ją poderwać. Akurat! Atropos uśmiechnęła się nieprzyzwoicie i zepchnęła skurwiela na pobocze, gdy nagle zobaczyła nadjeżdżający z przeciwka samochód. Bezczelnie zajechała ciężarówce drogę, za co znów została obtrąbiona. Odwal się, pomyślała, przyspieszając. Przypomniała sobie przerażenie Sugar Biscayne. Dziewczyna zaczyna odchodzić od zmysłów, już jej się miesza w głowie. I dobrze! Całe życie pragnęła należeć do Montgomerych, niech teraz pozna, co znaczy być jedną z nich. Atropos nie żywiła do niej szczególnych uprzedzeń. Po prostu wymierzy sprawiedliwą karę każdemu, kto ma jakikolwiek związek z pieniędzmi Montgomerych... Czy nie tego Sugar zawsze chciała? Żeby traktować ją jak prawowitego członka rodziny? Wreszcie jej marzenie się spełni. Dostanie dokładnie to, co inni. Atropos włączyła radio... leciała akurat piosenka... kto to śpiewa? Def Leppard... tak, to oni. Pour Some Sugar On Me. Posyp mnie cukrem? Tak, to jest pomysł. Cholernie dobry pomysł. Rozdział 17 Opowiedz mi o wypadku na łodzi - zaproponował Adam, gdy Caitlyn usadowiła się na kanapie. Już nie czuła się tak bardzo nieswojo przy nowym terapeucie, choć jeszcze nie całkiem swobodnie. Ale na pewno nie dlatego, że Adam jest przystojny i cholernie seksowny, przekonywała samą siebie. I nie dlatego, że kryje się w nim jakaś tajemnica. - Co się wtedy stało? Wróciła pamięcią do tamtych wydarzeń, przypomniała sobie gładkie morze i kłęby chmur, ale daleko na horyzoncie. Wydawały się odległe. Było tak spokojnie. Tak cicho. - Wybrałam się na łódkę z moją siostrą, Kelly. Popłynęłyśmy tylko we dwie. Skończyłyśmy właśnie dwadzieścia pięć lat i mogłyśmy wreszcie zacząć korzystać z pieniędzy zgromadzonych w funduszach inwestycyjnych. Kelly kupiła sobie tę łódź w prezencie. Caitlyn przywołała wspomnienie gorącego, parnego dnia. Zapowiadał się wspaniale. - Dokąd pojedziemy? - dopytywała się, a Kelly tylko pokręciła głową. - To niespodzianka. - Nie jestem pewna, czy lubię niespodzianki. - Przestań psuć zabawę. Przynajmniej raz się wyluzuj. No chodź. - Udało się jej zaciągnąć Caitlyn do samochodu. Pojechały na przystań. Na miejscu Kelly wepchnęła jej do ręki torbę plażową i wyjęła z bagażnika lodówkę turystyczną. - Wynajęłaś łódkę? - spytała Caitlyn, gdy szły po rozgrzanym od słońca molo. - Nie wynajęłam. - Co to znaczy? - Kupiłam sobie prezent urodzinowy. - Zatrzymała się przy wyciągu, gdzie stała przycumowana łódź motorowa z kabiną. - To ten prezent? - zdziwiła się Caitlyn. - Ona jest ogromna. - Wcale nie jest taka wielka. - Czy ty w ogóle potrafisz tym kierować? - Sterować. Oczywiście. Wzięłam lekcje. Pośpiesz się, bo spóźnimy się na przyjęcie.
mnie, a nie od innych czy z telewizji. Kiedy media połączą morderstwa Shany i Lorraine ze
pozornie zachowywał się jak troskliwy mąż. Kochający.
– To proste. Celujesz. Pociągasz za spust.
Wypaczone drzwi garażu nie domykały się, podwórze zarosło suchą teraz trawą. Chwasty